Orszak Trzech Króli wyjdzie po raz siódmy na ulice dużych miast i małych miejscowości. Jakie jest znaczenie takiego wydarzenia teraz, kiedy religia zaczyna być spychana do sfery prywatnej?
Po siedmiu latach organizowania Orszaku Trzech Króli mamy poczucie satysfakcji i radości. Liczba miast i miejscowości zainteresowanych Orszakiem od ubiegłego roku prawie się podwoiła: ze 174 wzrosła do ok. 308-350. Taki był stan na trzy tygodnie przed świętem. Ten przedział wynikał z faktu, że zwykle mamy więcej zgłoszonych miast niż podpisanych umów. W miejscach, gdzie Orszak idzie drugi czy trzeci raz, następuje duży skok liczby uczestników.
Rozmawiałem kilka dni temu z abp. Józefem Michalikiem, ordynariuszem archidiecezji przemyskiej. W trzydziestotysięcznym Jarosławiu w pierwszym Orszaku szło 18 tys. ludzi, a rok później ok. 30 tys., bo ludzie przyjechali z całej okolicy. W tym roku Orszak pójdzie w Przemyślu i dwóch innych miejscowościach.
Z kolei we Wrocławiu poprzednio szło 5-10 tys., a w ubiegłym roku już 32 tys. To pokazuje, że ludzie potrzebują takiego sposobu świętowania, potrzebują radości i witalności.
Kiedy szkoła Żagle organizowała Orszak Trzech Króli po raz pierwszy, mieliśmy obawy, czy damy radę i co będzie, jeśli przyjdzie mało osób. Czy nie będziemy śmiesznie wyglądać? Ktoś wtedy przypomniał słowa Jana Pawła II, by nie zostawiać pustych placów i ulic. Chrześcijanie nie mogą dać się wyrugować z tych miejsc.
Czy takie świętowanie coś w ludziach zmienia?
Wpływ daje się zauważyć na kilku płaszczyznach. Tego dnia, bez względu na pogodę, w wielu miejscowościach ludzie manifestują i pokazują innym, jak radosne i otwarte jest chrześcijaństwo. Wychodzą na ulice nie po to, by demonstrować przeciwko czemuś. Unikamy słowa „marsz”, co w jakiś sposób mogłoby znaczyć, że maszerujemy w proteście przeciwko innym ludziom. Orszak idzie i zaprasza do udziału każdego. Zachęcamy organizatorów, by występowali o patronaty nie tylko do biskupów, lecz także prezydentów miast, bez względu na to, z jakiej są opcji politycznej. Wykazujemy otwartość na innych ludzi. Uważam, że jest to ważna wartość Orszaku, bo dziś ludzie sami się wewnętrznie stygmatyzują: „Jeśli głosujesz na te same osoby co ja, jesteś «swój», jeśli na inne – jesteś «obcy»”. Podczas organizacji Orszaku współpracują osoby, które na co dzień w miejskich samorządach są w opozycyjnych partiach. We wspólnym działaniu spotykają się ci, którzy wcześniej nie mieli ze sobą kontaktu. W niektórych miejscowościach Orszak organizują Domy Kultury i zapraszają proboszcza, żeby odmówił modlitwę „Anioł Pański” i odprawił Mszę Świętą. Dzieją się rzeczy, które przemieniają ludzi bardzo głęboko. Mamy przykład dziewczyny, która organizuje Orszak w swoim mieście, a jeszcze dwa lata temu deklarowała się jako osoba niewierząca. Orszak mobilizuje ludzi do pozytywnego działania, w wielu miejscach organizatorzy orszaku stali się lokalnymi społecznikami. W Kłodzku zaczęli odkrywać miejscowe tradycje i ożywiać je. Inni proszą nas, by poza Orszakiem organizować coś jeszcze w ciągu roku. Mamy pewne plany, których na razie nie mogę zdradzić. Najcudowniejsze rzeczy dzieją się tam, gdzie rodzice organizują się w stowarzyszenia przygotowujące Orszak. Spotykają się osoby z różnych szkół, żeby razem coś zrobić: uszyć stroje, zebrać pieniądze na flagi, ustalić, kto będzie Maryją, Józefem, Herodem. Mobilizacja do spotkania, by zrobić razem coś dobrego, nie jest dziś częsta.
Każdy uczestnik Orszaku otrzymuje koronę. Co ten atrybut ma wyrażać?
Każdy dostanie koronę, by poczuł się jak król zmierzający do Betlejem, by rozważył kwestię władzy i tego, co w jego życiu jest najważniejsze. Jak wykorzystuję powierzoną mi władzę – na przykład jako ojciec, jako nauczyciel mający pieczę nad dziećmi czy pracodawca kierujący zespołem. Będziemy namawiać do takiej refleksji i do rozmowy na ten temat.
Orszak Trzech Króli to już wielkie przedsięwzięcie nie tylko z ulicznym pochodem, lecz także wieloma konkursami. Podobno można wygrać wielbłąda?
Wielbłąd pójdzie w Orszaku w miejscowości, na którą zagłosowało najwięcej osób. Wygrał go liczący 1,6 tys. Borek Stary koło Rzeszowa. Orszak pójdzie tu po raz pierwszy. Stało się tak także za sprawą pani Grażyny Pękali, która rok wcześniej szyła stroje na Orszak w Rzeszowie, wróciła do swojej wsi i zadała ludziom proste pytanie: dlaczego nie zrobimy Orszaku u nas? W organizację zaangażowali się ksiądz proboszcz, strażacy i środowisko okolicznych szkół. Inny konkurs polegał na zaangażowaniu całych rodzin w budowanie szopek bożonarodzeniowych. Chcieliśmy, by rodzice wygospodarowali czas dla swoich dzieci. Po etapie szkolnym szopki wystawiane są do 4 stycznia w diecezjalnych katedrach. Podczas Orszaku proponujemy też zbiórkę datków na cel ogólnopolski, ale fundusze mogą być zbierane także na cele lokalne: pomoc dla chorego dziecka czy utrzymanie świetlicy itp. To dobra okazja, by uruchomić własną hojność. W ten sposób Orszak zmienia Polskę.
****
www.orszak.org.pl
Cegiełką na wsparcie Orszaku jest książka „Trzej Królowie. Dziesięć tajemnic” Grzegorza Górnego, wydana przez wydawnictwo Rosikon Press. Patronat medialny nad książką objął tygodnik „Idziemy”.
 | rozmawiała Irena Świerdzewska |
.jpg&w=624&h=543)
Co? Gdzie? Kiedy?
